Deniz gibi dalgalı bugün Düşüncelerim
Martılar çığlıkla yükseliyor Üzerimden
Özlemleri maviliğinin Derinliğine gömüyorum,
Vuslat aşkını bir başka Baharın kardelenine Bırakarak.
Hiçbir yüzde sefer heyecanı Yok.
Ümitle, umut koşturuyorum Bu yolda,
Asamı elime aldığımda Şevkle yürüyorum
Dostlarım yorulduğumu Görmesin diye.
Küfemi vicdanımın Derinliklerinde taşıyorum
Gölgesini ise ruhumda.
Bu yüzden;
Her isyan bir teslimiyeti Hatırlatıyor bana
Güneşe susamış Karanlıklarda
Sükunete ermek için
Sonuçların hayalini Tekrarlıyor zihnim,
Kalabalıklar arasındaki Yalnızlığımı
Kalbimin ağrı veren Suskunluğuna
Teslim ederek.
Yolcu ruhumla götürmek istiyorum.
Ağaçların masalsı gölgelerinden kalan hatıraları,
Hüzünlü sahil kumsallarına yazdığım yazıları
Ve bütün boşunalıkları salıvererek denize...