Özürlü olmayı
Ya da kalmayı
Kurtulmak istediniz mi?
Karşılığında hiçbir şey istemeden
Ve her şeyinizi vererek
Düşündünüz de gördünüz mü?
Değer bilmeyi/vermeyi,
Görmeyenin gözlerinden
Görülmeyeni,
Renklerin cilvesini
Ayırt ettiniz mi geceyle gündüzü?
Duymak istediniz mi
Konuşamayanı
En tatlı, kirlenmemiş sözlerini
Yani kalbinin sesini
Anladınız mı hiç anlatamayanın
Zihnindeki birikmişlerini,
Kavramların yüceliğini
Boş ver deyip
Kalsınlar mı yoksa, öylece
Kaldıkları yerde.
Düşündünüz mü hiç?
Ellerinden tuttuğunuzda,
Bir iki adım attığında,
Yürümeye yeni başlayan çocuk gibi sevindiğini,
Mutluluktan heyecanlandıklarını
Normal bir çocuk gibi fark edilmeyi,
Bir gün zincirlerinden kurtularak
Gün ışığına çıkarılmayı.
Katlandınız mı hiç?
Otizmli bir çocukla
Gün boyu evin içinde dönmeye
aynı hareketleri defalarca tekrarlamaya
ne istediğini bilmeden
Acıdınız mı yoksa hep!
Çaresizlik sığınağına sığınarak
Sonra unuttuğunuzda
Aklınızda soru işareti kalmayarak.
Düşündünüz mü?
Kusurlu yanlarını hafifsediğinizi,
Sizlere haklılıklarını nasıl ispatlayacaklarını,
Zamanınızın önemli bir kısmını onlara ayırmayı.
Duydunuz mu?
Onlara derin bir sevgi,
Paylaştınız mı diğerlerine olan sevginizi,
Heyecanınızı, coşkunuzu
Ya da bölüyor diye suçladınız mı?
Çıktığını hatırlıyor musunuz?
Ağzınızdan tatlı bir sözün
Uyuturken çocuklarınızı okşadığınızda
Onları okşadığınızın yarısı kadar
Onu da okşadınız mı?
Yoksa devreden çıkardınız mı?
Düşündünüz mü?
İsyan ettiğinizi
Bir külfet saydığınızı
Yaratılmasaydı dediniz mi?
Uykularınızı böldüğü için
Lanet okudunuz mu?
Anlatamadı değil mi derdini?
Diğer çocuklar gibi sıralayamadı
İsteklerini
Düşündünüz mü?
Bütün özürlülerin de içlerinde
İnsan duygusu taşıdığını
Fakat annesiyle dertleşemediğini,
Babasının gözlerine beş saniye bile
Bakamadığını,
Kardeşleriyle oynayamadığını.
İstediniz mi hiç?
Dünyayı onların gözünden görmeyi,
Yoksa hep umutsuzluğa mı kapıldınız
Onların gözünden bakmayı hiç düşünmediniz değil mi?
Çünkü onların gözünde hepiniz
Potansiyel özürlüsünüz.
