Evet, evet iyi değilim.
Çünkü içimde işgal ve sömürü altında inim inim inleyen koca bir coğrafya.
İçimde evleri barkları üzerlerine yıkılan aileler.
İçimde yerlerinde yurtlarından koparılan halklar.
İçinde kendi köklerinden koparılmış ve ne yapacağını bilmeyenler.
İçimde Tih çölünde kaybolmuş ve şaşkın bir şekilde dolaşıp duran Müslümanlar.
Dedim ya iyi değilim.
Cidden iyi değilim.
Bu yüzden iyi değilim.
Bu yüzden iyi olmamı beklemeyin.
İçimde Türkiyeliler, Suriyeliler, Iraklılar, Yemenliler, Mısırlılar, Sudanlılar, Libyalılar, Tunuslular, Çadlılar, Malililer.
İçimde Türkler, Kürtler, Araplar, Acemler, Lazlar, Çerkesler, Sünniler, Aleviler, Suryaniler, Ezidiler.
İçimde Ömer Muhtarlar, Hasan El Benna’lar, Malcolm X’ler, Abdulkadir Salih’ler, Abdülkadir Molla’lar Muhammed Mursi’ler.
İçimde Kudüs’ler, Endülüs’ler, Buhara’lar, Semerkant’lar, Bağdat’lar, Şam’lar, Taşkent’ler, Mezar-ı Şerif’ler, Kahire’ler.
İçimde 10 yıldır masumların üstüne atılan bombalar.
İçimde çocuk çığlıkları diyorum.
Bu coğrafyada hunharca katleden milyonlarca çocuk çığlığı…
İyi değilim işte.
İnan iyi değilim.
İçimde çaresiz kadınlar, takatten düşmüş ihtiyarlar, masum çocuklar.
İçimde yıllardır evlerinden sürülmüş, sınırımızda çadırlarda yaşam mücadelesi veren insanlar.
İçimde denizlerde boğulan mazlumlar.
İçimde Avrupa’ya gitmiş ve kendini gurbet ellerde rüyadaymış gibi hisseden yüzbinler.
Dedim ya iyi değilim.
İyi olmak için bir yâda birkaç neden arıyorum!
İçimde mazlumlar, yetimler, yoksullar.
İçimde evsizler, yurtsuzlar, kimsesizler.
İçimde evlerine ekmek götürmek için çırpınan işsizler.
Dedim ya iyi değilim!
İyi olmak için bir veya birkaç neden arıyorum.
