Ömer b. Hattâb (ra) hali­feliği sırasında pazara gitti ve oradakilerin çoğunun Nebatîlerden olduğunu görünce üzüldü; halk (ashap) onun yanına toplanınca kendilerine bunu ha­ber vererek pazarı terketmelerinden dolayı onları kınadı. Onlar da kendisi­ne şöyle dediler: Allah, bize nasip ettiği zaferle bizi pazarlardan müstağni (muhtaç olmayan) kılmıştır. Hz. Ömer (ra) ise şöyle dedi^Allah'a andolsun, eğer böyle yaparsanız, muhakkak ki erkekleriniz onların erkeklerine, ka­dınlarınız da kadınlarına muhtaç duruma düşecektir." Seleften biri, Nebatî­lerin ilimle uğraştığını görünce ağlardı. Bunun sebebi şudur ki ilim, ehli dı­şındakilerin eline düşünce ona senin göremeyeceğin zararlara sokar.[97] Nebatî kelimesi ile ilgili olarak el-Misbâh'ta şöyle denir: Nebatîler, Irak Sevâdı'na gelip yerleşen bir topluluk olup bu tabir daha sonraları halkın avamı ve ayak takımı için kullanılmıştır.

Derim: Hz. Ömer'in (ra) bu ümmet hakkındaki görüşü isabetli çıkmış­tır. Ümmet meşru ve rağbet gören yolları ve başarıya götüren usulleriyle ti­careti terkedince, başkaları onu kaptı ve ümmet başkalarına muhtaç duru­ma düştü; iğne ve iplikten en büyük ve değerli şeylere kadar her şeyde erkek­lerimiz onların erkeklerine, kadınlarımız da kadınlarına muhtaç oldu.