Hepimizin malumu Birleşmiş Milletler tarafından da bir şekilde ifade edilen devletimsi bir şey daha var orada ve şu an resmen tanınan haliyle Filistin Özerk Yönetimi ve bu yönetimin kontrolünde olduğu söylenilen Batı Yaka olarak tercüme edilen Batı Şeria'nın hiç bir yerinde mutlak Filistin kontrolü yok, içinde hiçbir yahudi asker ya da polisin olmadığı Eriha'da bile girişlerde yahudi askerler kontrol noktaları oluşturmuşlar.
Batı Şeria'nın en önemli şehri el-Halil'de hemen her köşede yahudi askerleri bekliyor, mescid girişleri de extra kontrol ediliyor. El-Halil'deki İbrahim(as) camisinde yaşanan katliam sonrası güya korumak için konulan kontrol noktaları sadece müslümanları taciz ediyor. Oysa bu katliamda Yahudiler sabah namazı kılan Müslümanları katletmişlerdi.
Mescid-i Aksa girişlerinde düzenli olarak Filistinlileri taciz eden yahudi askerleri Türkiyelileri görmekten rahatsız oluyorlar. Sırf onları rahatsız etmiş olmak bile ayrı bir mutluluk ve giriş çıkışlarda yüzlerine bakmadan geçiyoruz kapılardan.. Durdurup nereden geliyorsunuz diye soruyorlar. Kapı içinde bekleyen Filistinli bekçi hemen atlıyor araya giriyor ve 'bunlar bizim kardeşlerimiz, Türkiyeliler' diyerek girişimizde sorun çıkmasını engelliyor.
Kudüs girişindeki kontrol noktasındaki yahudi sivil görevli şaşkınlığını alenen ifade etmişti: Noldu neden bu kadar 'türk' geliyor artık. Gerek sivil gerek asker yahudiler bizi orada görmekten çok rahatsızdılar, gözlerindeki kin ve istihza yerleri kirletiyordu..
Filistinliler ise rehberimizin açıkça söylediği üzre; bizi görmekten mutlu oluyor ve emanete ortak olmamız gerektiğini söylüyorlar.
Filistin devleti olarak lanse edilen Abbas yönetimi tamamen hayali bir avuntudan ibaret. Batı Şeria'nın her santiminde iğrenç bir işgal var. Ürünlerin toplanmasına izin verilmediği zamanlarda dallarda çürüdüğünü anlatıyor rehberimiz. Herşeyin izne tabi olduğu işgal altındaki topraklarda sukunet mümkün değil artık! Yurdu işgal edilmiş ve her türlü haksızlığa, hakaret ve aşağılamaya tabi tutulan Filistin halkında kimse boyun eğmesini isteme hakkına da sahip değildir. Şeyh Ahmed Yasin'in dediği gibi; 'hiç değilse aleyhimizde olmayın'...
Mescidi Aksa çıkışında kimlik kontrolüne tabi tutulan pırlanta gibi delikanlının gözlerinde bir kaç saniyede gördüklerim anlatılmaz. Gençler her yerdeler. Kanuni surlarında oynayan küçükler görüyoruz. Fakirlik kelimenin tam anlamıyla diz boyu. Herşeyi işgal edilmiş bu insanların Eriha'da bize anlattıkları ve adeta bayramı bekler gibi bekledikleri ve belki de çok az insanın bildiği ticaret ve sanayi alanı inşası bittiğinde hiç değilse Eriha bir nefes alabilecek ve dünyanın en kaliteli hurma ve üzümlerini Türkiye üzerinden satma imkanı bulabilecekler. Bu projenin üzerinde Erdoğan damgası var ve tıpkı herhangi bir devlet işi gibi buradaki projeleri takip ediyor. Gerek bu gibi ekonomik projeler ve gerekse İslam eserlerinin restorasyon işlerinde hep aynı eli görüyoruz.
Mescid-i Aksa'da devam eden ve Kubbetu's-Sahra'yı kubbesini yıkılmaktan muhafaza eden resrotasyon hızla devam ediyor. Proje mühendisi İstanbul'da eğitim almış ve gayet düzgün Türkçe konuşabilen Filistinli mühendis her şeyin Erdoğan'ın himayesinde devam ettiğini anlatıyor. İznik'ten gönderilen çinilerin tam 4 ay kapıda nasıl bekletildiğini ve ancak Türkiye'nin müdahelesi ile içeri alınabildiğini aktarıyor. 'Türkiye büyük devlet' derken koltuğunda geriye yaslanıp adeta bunun keyfini çıkartıyor. Tüm Mescidi Aksa'nın ibadet alanlarını kaplayan 5 dönüm halının ise Gaziantep üretimi olduğunu öğreniyoruz.
Filistinli çocuklar tartışmasız Polat hayranı. Büyükler ise Türkiye'nin bir umut olup olamayacağını tartışıyorlar. Sokakta Türkiyeli olduğumuzu fark eden gençler 'Polat' diye sesleniyor ve el sallıyorlar. Bu kesinlikle bir dizinin fenomen olması gibi basit bir şey değil.
Kudüs'ten, etrafı mübarek kılınan Mescidi Aksa'dan, hüzünler prensesi Kubbet'us Sahra'dan ve onların mübarek murabıtlarından ayrılıyoruz. Yalnız Kudüs'ten ayrılmak üzerine bir destan yazabileceğimi biliyorum, ancak bunun yeri burası değil...
Kudüs'e, Mescidi Aksa'ya, Kubbet'us Sahra'ya ve cennetin kraliçesi Meryem'e veda! Filistin bizimle geliyor!
Tüm Osmanlı hayranlarını Yafa'ya davet ediyorum, gelin ve hanların, camilerin nasıl talan edildiğini görün diye. Bir zamanlar Ecyad Kalesi yıkılıyor diye Suud'a ateş püsküren yiğitlerin hemen her hafta yeni bir Osmanlı eserini yok ettiği gerçeğini nedense görmezden geliyorlar!
Yafalı bir genç bizimle 5 dakika konuştuktan ve neler yaşandığını anlattıktan sonra adeta bir suçlu gibi karanlığın içinde kaybolduğunda sorular rehberimizin 'bu genci bize bir şeyler anlatırken kaydettiyseniz lütfen kayıtları siler misiniz' cümlesiyle boğazımıza tıkanıyor. Genç durumu anlattıktan sonra, 'kayıtları silmemizi aksi halde havaalanında yapılacak bir kontrolde bu durum fark edilirse başına gelebilecekleri tahmin edemediğini' söylemişti.
Her dakika her köşede Filistin gerçeğine en ağır tonlarıyla şahid oluyoruz...
Ben Gurion havaalanı gidiş için de bize gelişimizden daha büyük sürprizler sunuyor. Önce sorgu-sual, sonra: Bir x-ray, iki elle arama, üç tekrar x-ray vs vs ve nihayet 3,5 saatte bir havaalanına girebildik. Burası Tel Aviv.
Ben Gurion havaalanında bize yapılan muamele ile eksik kalan tüm öfke kaplarımızı doldurdular. Aşağılanarak aranan 'soft' müslümanlar gözleri ateş saçarak uçağa bindiler. Bize bunu yapanlar kimbilir, diye başlayan cümleler kuruldu. Soyularak arananlar, hurmaların içine kadar bakılan ve hatta çamaşırların kıvrımları kontrol edilerek yapılan tuhaf işlemler.
Herşey bittikten sonra uçağa geçiyoruz ve yaklaşık bir saat araması devam eden 4 kişiyi bekliyoruz. Bu muamelenin temel hedefi bir daha gelinmesin için diyedir tahminleri ile ayrılıyoruz mübarekliği ayetle sabit topraklardan...
Filistinliler ve orayı görenlerin ortak kanaati; artık içeriden bir ayaklanma vs ile işgalin son bulma ihtimalinin olmadığı oluyor. Filistinliler kadın-erkek her vakit koştukları Mescidi Aksa'nın murabıtları olarak secdelerde, kunutlarda gözyaşlarıyla duaya sarılmışlar. Vaazlar, dualar hep son Filistinli nefes aldığı sürece Aksa'ya sahip çıkılacağı sözleriyle bitiriliyor.
Siyonist işgal öylesine yayılmış ve her yerde kendini silahla ortaya koymuş ki, Filistin halkının umudu ve gözleri artık dışarıya bakıyor.
Filistin sokaklarında serseri gençler var, namazlarda camiye bile girmeyen bu gençler cami kapılarında her çatışmada en ön saftalar ve canlarını yani sahip oldukları tek sermayelerini ortaya koyuyorlar.
En son 12 yaşında plastik silahla oynayan bir çocuğun 6 kurşunla vurulduğu el-Halil'in çocukları ve gözleri unutulmayacak gerçekler. Filistinli çocukların gözleri çok güzel kesinlikle...
Velhasıl-ı kelam Filistin adım adım bitiyor, hem toprak hem halk olarak hem de zihinlerde. Bir 'mucize' bekliyor herkes! Kimileri için bu 'mucize' Türkiye ya da Tayyip Erdoğan.. O şartlarda tutunacak bir 'dal' çok önemli ve bunu çok iyi görerek ve duyarak anlıyoruz.
Filistinli esnaf her fırsatta 'one minute' kullanıyor.. Mavi Marmara bir çok sohbetin değişmez başlıklarından biri. Osmanlı, Filistin'de eserleriyle yaşayan ve büyük bir hasretle yad edilen, efsanevi bir 'umut tohumu'. Kubbetu's-Sahra'da muallak kayanın altında tüm mescid alanlarını kaplayan seccade modeli halının üstüne serili dokuma halı ayrı bir değerli diyor rehberimiz, onu Erdoğan'ın halısı olarak takdim ediyor.
Bu alanda anlatılabileceklerin kısa bir özeti idi bunlar. Bu ziyaretin hatıralarını bir ömür saklayacak ve her sözüme ve her yazıma mutlaka bulaştıracağım.
Resulullah (s.a.s)'a soruldu: "Ey Allah'ın Rasulü, bize Mescid-i Aksa hakkındaki hükmün ne olduğunu bildir". Resulullah (s.a.s.) da şöyle buyurdu: "Oraya (Mescid-i Aksa'ya) gidin ve içinde namaz kılın." Resulullah (s.a.s) sözlerine daha sonra şöyle devam etti): "Eğer oraya gidemez ve içinde namaz kılamazsanız kandillerinde yakılmak üzere oraya zeytinyağı gönderin." (Ebu Davud, Kitâbu's-Salât, 14)
