Sekiz Mart, dünya kadınlar günü olarak kutlanıyor. Şahsen hiçbir hakkın yılda bir güne sıkıştırılmasını kabul etmediğimden, icat edilen bu günlerin hepsini reddediyorum. Annelerin, babaların, öğretmenlerin, yaşlıların, engellilerin vs. sınıfların hukuku bir günle sınırlandırılamaz. Aksine var olan tüm haklar 365 gün 24 saat kesintisiz geçerlidir. Hele bir sevgililer günü var ki değme gitsin…

“Ayının sevmesi gibi sevmek” diye bir deyim vardır. Şu an dünyada kadın adına kurulan birçok kurum ve kurulun yaptıkları da böyle bir şey. Kadın hakları diye diye kadının anasını ağlatıyorlar.

Özgürlük ve kadın erkek eşitliği adına yapılanlar da genelde aynı kapıya çıkıyor. “Evin reisi kadın ve erkek beraberdir” “Kadın, evlilik sonrası edinilen mal birikimine ortaktır” “Dul kadına maaş” “Esnek çalışma hakkı” “Çalışan kadının çocuk bakıcısına maaş” “Boşanma durumunda maddi manevi tazminatın yanında ömür boyu nafaka” “Fiziki olanı bir yana, manevi istismar” “Erkeği altı ay evden uzaklaştırma, ayağına elektronik bukağı takma” vb. kadını evden çıkmaya davet edip eşinin zevcesi, çocuklarının annesi, evinin hanım efendisi, toplumun hatta ümmetin ustası ve öğretmeni olmasını engelleyen yasalar aile içine konulmuş dinamitlerdir. Bu bombaların gümbürtüleri ilerde daha net görülecektir.

Bir müessesede iki idareci, bir orduda iki komutan, bir devlette iki başkan olursa, bu kurumlar çökerler. Dolayısıyla bir ailede de iki reis olursa aile çöker ve dağılır. Varlıklı bir ailedeki kadının eşini terk etmeye cesareti daha da pekişecektir. Nede olsa ayrıldıklarında malın yarısına sahip olacaktır. O halde neden eşinin kahrını çeksin ki. Hele bir de Allah (cc) korkusu ve ahiret bilinci yoksa yeni bir deneyim yaşama rüzgârına kapılabilir veya istediğiyle beraber olma modasına uyanlar kervanına rahatlıkla katılabilir. Maazallah.

Son zamanlarda birçok kimse tarafından kabul edilen ve kadınlar için söylenen “kendi kendine yetme” “kendi ayakları üzerinde durma” gibi deyimler de kadını kendi eşine karşı isyana sürüklüyor. Kadın gün oluyor eşine; “sen sensin ben benim” diyerek yollarını ayırmayı göze alabilmektedir.

Bu vb. sebeplerle dağılan ailelerde yine en büyük zararı kadın görmektedir. Kadın, yüreğinde ki anne şefkati sebebiyle çoğunlukla çocuklarının bakımını kendisi üstlenmektedir. Öyle ki çocuğu babasına karşı bile korumaktadır! Ancak baba disiplininden mahrum büyüyen çocuklar, kendi ayakları üzerine basacak yaşa gelince anne falan takmamaktadırlar. Dolayısıyla evladı için saçını süpürge eden anneler evlatlarına kölelik/hizmetçilik yapamaz duruma gelince eski bir eşya gibi atılıvermektedirler. Sahipsiz kalan çocuklar da doğal olarak sokak çocuğu durumuna düşmektedirler.

Kadın toplumun anası, öğretmeni, ustası, hocası, bakıcısı ve muhafızıdır. Kadın erkek her fert bir kadının eseridir. Sadece her başarılı bir erkeğin değil kadın-erkek tüm bireylerin arkasında tabii olarak bir kadın vardır. Yani hangi toplum olursa olsun sonuçta kadının eliyle işlenip şekillenmektedir. Ancak kadının tüm bu fazilet ve erdemleri taşıyıp nesillere aktarması, Allah (cc) ın kendisi için çizdiği sınırlar dâhilinde hareketiyle mümkündür.

İşte bu sebeple kadın önemlidir. Hem de hayatı, “mide ve uçkurdan” başka bir tabirle “yatak odası, mutfak ve wc arasında gidip gelmek” ten ibaret gören embesillere bırakılmayacak kadar önemlidir. Zina tartışmaları sırasında; “Beden benimdir istediğim gibi kullanırım” “Evlenmem aşk yaşarım. Zina yaparım cenabet gezerim kime ne?” vb. pankartlar açan bazı zavallı kadın müsveddelerine rağmen bırakılmamalıdır.

Bilindiği üzere şu an yaşamakta olduğumuz sosyal problemlerin hemen hepsinin temelinde ahlaki yozlaşma vardır. Ahlaki yozlaşmanın da merkezinde kadın vardır. Daha doğrusu değişik zaafları nedeniyle bu konuda alet olarak, en çok kadın kullanılmaktadır.

Kadınlar günü, sevgililer günü gibi zamanlarda, “özgürlük-eşitlik” adına kadına imtiyaz gibi gösterilen etkinlikler, haddi zatında kadınlar için zehir katılmış bal veya çikolata kaplı zehir hükmünde tuzaklardır.

Ey kadınlar!

Çağdaş, laik, ilerici, özgürlükçü olduğunu söyleyen çok yüzlü hokkabazların bu tuzaklarına düşmeyin. Bunların özgürlük, eşitlik vs. yaldızlı demeçlerinin batı âleminde kadını ne hale getirdiğini iyi görün. Bu gün batıda kadın; bir “cinsel obje” hatta bir “sex kölesi”ne dönüştürülmüştür.

İslam öncesinde kadın alınıp satılan bir eşyadan daha değersizdi, kız çocukları aşağılık kabul edilerek diri diri toprağa gömülüyordu. Bu durum batıda 2-3 asır öncesine kadar aynı cahiliye zamanındaki gibi devam ediyordu. Batıda kadının insan muamelesi görmesinin üzerinden kaç yıl geçti ki? Ancak batı; eşitlik, çağdaşlık, özgürlük diyerek aslında kadını yeniden köleleştirdi. Daha önce sadece bir kişinin kölesiydi. Şimdi kadın; nefsinin, şeytanların, şeytanlaşmış cani şehvetperest binlerce insanın, modanın, süsün, zevkin ve konuşmaktan hayâ edeceğimiz sadist, vahşi ahlaksızlıkların kölesi…

Hâlbuki İslam, çağdaş cahiliyenin “karanlık dönemler” diye lanse ettiği 1429 yıl öncesinden kadını baş tacı yapmıştır. “Cennet annelerin ayakları altındadır” ne demek?

Kur'an ve sünnetteki yüzlerce nas’tan şu iki örneği değerlendirin.

“Ey iman edenler! Kadınlara zorla mirasçı olmanız size helâl değildir. Açık bir hayâsızlık yapmış olmaları dışında, kendilerine verdiklerinizin bir kısmını onlardan geri almak için onları sıkıştırmayın. Onlarla iyi geçinin. Eğer onlardan hoşlanmadıysanız, olabilir ki, siz bir şeyden hoşlanmazsınız da Allah onda pek çok hayır yaratmış olur.” (Nisa 4/19)

“Kadınlar hakkında senden fetva istiyorlar. De ki: “Onlar hakkında size fetvayı Allah veriyor.” Kitapta, kendilerine (verilmesi) farz kılınan (miras)ı vermediğiniz ve evlenmek istediğiniz yetim kızlara, zavallı çocuklara ve yetimlere âdil davranmanıza dair, size okunmakta olan âyetler de bunu açıklıyor. Ne hayır yaparsanız, şüphesiz Allah onu bilir.” (Nisa 4/127)

“Bir kimse karısına kin beslemesin. Onun bir huyunu beğenmezse, bir başka huyunu beğenir.” (Müslim, Riyazus salihin H no=277)

“Mü’minlerin îmân bakımından en mükemmeli, huyu en iyi olanıdır. Hayırlınız, kadınlarına karşı hayırlı olanlardır.” (Ebu Davud, Tirmizi, Riyazus salihin H no=280)

“Dünya geçici bir faydadan ibarettir. Onun fayda sağlayan en hayırlı varlığı dindar kadındır.” (Müslim, Nesaî, İbni Mace, Riyazus salihin H no=282)

“Ashâbım! Kadınlara iyi davranmanızı tavsiye ediyorum. Vasiyyetimi tutunuz. Zira onlar sizin idarenize ve himâyenize verilmişlerdir.

Kesin olarak bildiğiniz bir ahlâksızlık yapmadıkları takdirde, onlar üzerinde zorbalık kurmaya hakkınız yoktur. Eğer ahlâk dışı bir hareket yaparlarsa, onları yataklarında yalnız bırakın. Bir yerlerini incitmeyecek şekilde dövün. Şayet size itaat ederlerse, artık onlara zarar verecek bir şey yapmayın.

Şunu bilin ki, sizin kadınlar üzerinde haklarınız olduğu gibi onların da sizin üzerinizde hakları vardır. Sizin onlar üzerindeki haklarınız, yatağınızı yabancılardan korumaları, istemediğiniz kimseleri evinize almamalarıdır.

Onların sizin üzerinizdeki hakları ise, giyim kuşam ve yeme içme konularında kendilerine iyi imkânlar sağlamanızdır.” (Tirmizî, İbni Mace, Riyazus salihin H no=278)