Bilgisayar teknolojisinin gelişmesi ve internetin devreye girmesiyle de TV'nin pabucu kolayca dama atıldı. Hükmedebildiği bir ekranla baş başa olmak ve tuşların ucundaki hayat herkesin daha fazla hoşuna gitti. 2 yaşında bir bebek dahi minik parmaklarıyla hâkim olabildiği bu ekranda kendine bir şeyler bulabildi. Bu hızlı değişim kültürleri ne olursa olsun insanların sosyal yaşamında radikal değişikliklere yol açtı. Bebekler ve çocuklar anne babasından daha çok ekrana bakmaya başladılar.
Ağladığında, huzursuz olduğunda susturucu olarak kullanıldı ekran. Bu iş anne babaların ya da bebeğe bakım veren kişilerin de işine de geldi. Çocukla zaman geçirmek, oyun oynamak, sohbet etmek çaba gerektiren eylemler idi. Zihni ve bedeni yorgun anne babaların kurtarıcısı oldu akıllı telefon ve tabletler. Çocuk ağladıkça eline bu aletler verildi, ellinden alınınca çocuk ağladı, sussun diye tekrar verildi. Bu döngü teknoloji bağımlılığının temellerinin atılmasında en büyük rolü oynadı aslında.
Fiziksel şikâyetler: Gözlerde yanma, boyun kaslarında ağrı ve sertleşme, beden duruşunda bozukluk, elde uyuşukluk, halsizlik.
Sosyal şikâyetler: Akademik başarıda düşüş, kişisel, aile ve okulda diyalog sorunları, zamanı idare etmede başarısızlık, uyku bozuklukları, yemek yememe, aktivitelerde azalma, sosyal medya arkadaşları dışında izolasyon.
