15 Temmuz'da destan yazdık...


Bu halkın onayı olmadan eline silah alanın gelip kafasına göre kural koymayacağını gösterdik...


Silah yerine imanın/inancın galip olacağını gösterdik.


Onların silahları varsa bizim "iman dolu göğsümüz var"dı.


Bir milletin gücünün tank, top ve tüfek değil inanmış gençler olduğunu yaşadık...


Asımın neslinin var olduğunu gördük...


Bu milletin mayasının temiz olduğunu gördük...


Felaketlerin bizi birleştirdiğini gördük...


Vatan, vatan diyenlerin ve kanını dökenlerin olduğunu yaşadık.


Bu devleti bu vatanı ve bu toprağı kurda kuşa yem etmemeye kararlı bir halk gördük.


Şehadete koşan ve şehadeti özleyen bir millet gördük.


Her ulus savaştan korkardı ama bu ulus savaşmayı özlemişti.


Şehitler ölmezdi ve yüreklerde bu duygu, kulaklarda sela sesi, dudaklarda dua, kalplerde zikir vardı.


O gece halkımızla gurur duyduk..


Türkü, Kürdü, Arabı ve bilimum bu toprağın insanı ve bu toprağın ekmeğiyle büyümüş olanların bir olduğunu gördük.


O gece vahdet gerçekleşti...


Bir olduk


Tek vücut olduk...


Söz konusu vatansa gerisi teferruattı...


Her evde aynı şeyler yaşandı..


İnsanlar vedalaştılar ve çıktılar...


Allah milletimize böyle acı günleri bir daha yaşatmasın ama o gece CİHADIN MEKTEP olduğunu gördük.


Cihadı terk eden ulusların nasıl ve neden zillete düştüklerini anladık.


O gün bu milletin mayasının savaş ve askerlik olduğunu gördük.


Her ulusun alameti farikası vardı ve bu ulus asker olmak, savaşmak için var olmuştu...


Boşuna İslamın savaşçısı görevini yüzyıllarca taşımamıştı...


o gün hepimiz savaşçıydık.


O gün derdimiz demokrasi değil vatandı, dindi ve milletimizdi. O gün derdimiz, Irak ve Suriye'den sonra üzerinde oyun oynanan üçüncü bir ülke olmamaktı.


O gün gelen telefonlarla tüm dünya Müslümanlarının bizim arkamızda olduğunu, kaygıyla dua ettiğini anlatık...


15 Temmuz'dan sonra artık biz başka olmuştuk ve olmalıydık...


Şunu da biliyoruz ki hak ve batıl mücadelesi kıyamete kadar sürecektir ve asıl mücadele bitti denildiğinde yeniden başlayacaktır.


Biz, devlet için, millet için evlatlarımızı bile feda etmekten, kardeşlerimizin bile katl fetvasını vermekten çekinmeyen bir milletiz ve karşımızda bize meydan okuyanlar kendi evladımız, kendi canımızken karşı durduk...


Çünkü devlet yoksa zillet vardı...


Uyanık olmalıyız...


Bu savaş yeni başlıyor...


Tarihi ölüme meydan okuyanlar yazardı ve hak kılıçla alınırdı.


Savaşçı şimdi savaş meydanına döndü,


istirahat bitti...